Cuma, Şubat 01, 2013

30 Yıl Sonra Öğrendiğim Gerçek

Bizim zamanımızda okumayı söktüğümüzde göğsümüzün üstüne çengelli iğneyle kırmızı bir kurdele takarlardı. Artık okuyabilen çocuklar olarak gururla taşırdık, ilk önce takmak ayrı bi gurur kaynağıydı.

Buraya kadar hikaye herkese tanıdık...

Kurdele takan çocuk sınıfına şeker, çikolata türünde bir ikramda bulunurdu. Kendi sınıfından sonra okuldaki öğretmenlere dağıtırdı. Gelenek buydu.

Ben yıllardır bunun herkes için böyle olduğunu sanıyordum. Pazar günü İstiklal Caddesi'nde Hacı Bekir'in önünden geçerken Hacı Bekir'in benim kişisel tarihimdeki yerinden bahsedince -kurdele çikolatamı ordan teyzem yaptırmıştı- "öyle bi adet mi var?" yaklaşımını başka arkadaşlarımda denedim.

Ve 30 yıl sonra bu gerçekle yüzleştim, kimse kırmızı kurdele takınca çikolata dağıtmamış.

Nasıl yaşarım bundan sonra bu gerçekle ;)))

İspatım da yok ki o günlere dair.

Yıl 1982...

Cep telefonu daha icat edilmemiş, sosyal medya desen "sosyal"i başka cephelerde "izm, ist" lerle dolaşırken medyaysa hiç yoktu.

Oysa onlar olsa kurdele, çikolata dağıtımı fotoğraflarla belgelenir, sosyal paylaşım sitelerinde eş-dost beğenirdi.

Sahi şimdi nasıl oluyo bu işler????

3 yorum:

ayamaya dedi ki...

Ben de kırmızı kurdelemi gururla taşıdım ama çikolata dağıtıldığını ilk defa öğrendim, sanırım bu sadece senin gerçeğin :) şişşşt çaktırma ben kimseye söylemem
Şimdilerde okumaya ilk geçenlerin yakasına önce gülen yüz stickerları takılıyor, kırmızı kurdele daha ilerleyen zamanlarda ve okuma bayramında :) sevgiler

Muhterem'le Geziye dedi ki...

İçin rahat olsun Yonca,
Benim kızım da kırmızı kurdele aldığında sınıfa çikolata dağıtmıştık.(yıl 1998)
Çikolata, şeker ve lokum, kırmızı kurdeleyi alan bunlardan birini dağıtıyordu.
Şimdi durum nedir hiç bilmiyorum, hatta kurdele takılıyor mu onun bile farkında değilim : )

Adsız dedi ki...

Ben kırmızı kurdele taktığımı bile hatırlamıyorum. :P Balık hafızalı olduğumdan mıdır nedir. Gerçi üzerinden 30 sene geçmiş.