Pazartesi, Temmuz 11, 2011

İlk iş gününün anatomisi

Adet öncesi sendromu, tatil sonrası sendromu...
Bir el sıkmış boğazımı sadece nefes almaya izin var, bir taş oturmuş göğsümün üzerine o nefesi de tam aldırmıyor...
Kapalı yerler boğuyor, bütün camları açıyorum rüzgar değsin tenime diye...
Başlasın ve bitsin artık bu sancılı gün diye acele ediyorum kaçınılmaz yere doğru...

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Gün sonunda geçeeerrrrr:):):) Bu da geçeeeerr..:)